Ik heb gisteren eens de kandidatenlijsten en de programma’s voor de gemeenteraadsverkiezingen in Haarlem op 19 maart doorgespit. Mensen, wat ben ik geschrokken.
Laat ik beginnen met de partijprogramma’s. Ik kan er kort over zijn. Wollige teksten die veel beloven maar waar bitter weinig uit zal voorkomen. Ik ga ze niet allemaal behandelen maar toch een paar voorbeelden.
VVD: levert een wethouder, en heeft 6 fractieleden. Kernpunt van hun programma o.a. ‘begrotingsdiscipline’ en verder nog wat meer blabla. De huidige VVD wethouder is Cornelis Mooij, verantwoordelijk voor financiën. Al je het verkiezingsprogramma van de VVD Haarlem bekijkt dan vraag je jezelf direct af: “Wat heeft Cees Mooij de afgelopen 4 jaar gedaan als wethouder?”
Daar wilde ik het bij laten wat betreft de VVD.
PvdA: 7 fractieleden die zich de komende jaren druk gaan maken over de financiën van Haarlem. Ook hier weer, wat deden ze de afgelopen 4 jaar? Maar nu gaat het gebeuren. De PvdA ziet bezuinigingsmogelijkheden tussen de 8 – 10 miljoen. Als je alleen dit standpunt al leest dan weet je het al, dat gaat zo niet lukken!
D66: leverde 2 wethouders de afgelopen 4 jaar en had 7 fractieleden. Grote invloed dus op het beleid de afgelopen 4 jaar. De standpunten van D66 over Financiën, tsja die link op de site werkt niet misschien zegt dat genoeg.
Groen links: tot slot want ook dit is een belangrijke partij in Haarlem met 7 fractieleden. Wat zeggen zij over de Financiën in Haarlem? Niets, zoals je kunt lezen in hun standpuntenoverzicht.
Deze 4 grote partijen hebben allemaal geen oplossing voor de financiële problemen die we de komende jaren als gemeente krijgen. Ze beloven allemaal geen lastenverzwaring maar ik kan je nu al vertellen dat zonder lastenverzwaring geen van deze partijen het huishoudboekje van Haarlem op orde krijgt.
De overige partijen. Daar word je ook al niet vrolijk van. De actiepartij, de Ouderen Partij, Trots, Sociaal Lokaal, OPA enz. Als je die partijprogramma’s of standpuntenlijsten bekijkt dan ga je meteen zitten huilen in een hoekje. De meeste kandidaten op die lijsten zijn niets meer dan opportunisten. Mensen die een baantje als raadslid ambiëren. Niet voor Haarlem of voor u en mij, nee gewoon voor zich zelf en de vergoeding die een raadslid krijgt.
Ik stel voor dat we die vergoedingen beperken tot een onkostenvergoeding van € 500 per maand. Een raadslid zit immers in de raad voor een beter bestuur van de stad en omdat mensen vertrouwen in hem of haar hebben gesteld. Zoiets doe je vanuit een overtuiging en niet voor het geld.
[GARD]
Nou nou, Ik vind bij D66 wel degelijk info over financiën:
De Haarlemse financiën op orde
Ook in Haarlem kunnen we ons geld maar een keer uitgeven. D66 vindt dat we verantwoord om moeten gaan met de middelen die we hebben. Nu, in tijd van crisis, maar ook straks als het weer wat beter gaat. Een gezond huishoudboekje is waar we in de afgelopen jaren hard aan gewerkt hebben, maar waar we helaas nog niet mee klaar zijn. Daarom kiest D66 ervoor om te bezuinigen daar waar mogelijk, en te investeren als het kan.
Het op orde krijgen van de financiën is een gezamenlijke verantwoordelijkheid, van het college, de raad en de burgers. D66 wil daarom goed kijken naar de uitgaven, want die kunnen soberder en effectiever. Door economische omstandigheden kan het nodig zijn om pas op de plaats te maken met uitgaven die belangrijk worden gevonden. Voor D66 begint een gezonde begroting bij een realistisch uitgavenpatroon en verantwoordelijkheid voor de toekomst.
De huidige economische werkelijkheid heeft zijn weerslag op de financiële positie van de gemeente. Duidelijk is dat er een grote uitdaging ligt. Onder leiding van D66 is er de afgelopen jaren duidelijkheid verkregen over de financiële situatie van de gemeente. We hebben inzichtelijk gemaakt hoe de gemeente er financieel voor staat, en dat bleek slechter dan gedacht. Ook de komende tijd zal D66 streven naar een sluitend huishoudboekje. D66 wil dat echt alle lijken uit de kast komen en is voor een eerlijk en transparant verhaal.
2.1 Financiën, Economie, Arbeidsmarkt en Ondernemerschap
In het coalitieakkoord dat we in 2010 sloten, maakten we al stevige afspraken over een financieel kader. Niet iedereen was toen van dat nut overtuigd, D66 wel. De economie kwam in nog veel zwaarder weer terecht dan we in 2010 als coalitie voor ogen hadden en ook de bedrijfsvoering bleek niet in orde.
De resultaten van de jaarrekening vielen keer op keer flink tegen. Haarlem kan zich de oude en ingesleten
patronen van financiële huishouding gewoonweg niet langer veroorloven. Het kan en het moet veranderen om de stad goed te kunnen besturen.
Haarlem heeft een forse schuld: ruim 130 procent van de begroting. Deze schuld is niet in één raadsperiode ontstaan en ook niet in één
raadsperiode opgelost. Haarlem kende decennialang een (te) hoog investeringsniveau en van de resultaten daarvan kunnen we allemaal genieten. Zo ligt de binnenstad er keurig bij en is er geïnvesteerd in bijvoorbeeld scholen en cultuurpodia. Dat betekent ook dat de schuld niet zomaar is afgelost. Hier zal een lange periode van financiële beheersing voor nodig zijn. Daarbij is politieke wil en politieke samenwerking onontbeerlijk.
De komende jaren zal Haarlem dan ook niet ontkomen aan bezuinigingen op haar uitgaven, te beginnen met tien miljoen aanvullende bezuinigingen vanaf 2015. Deze bezuinigingen zullen alle Haarlemmers raken.
De rest, nog veeeel meer, kan je hier lezen:
http://haarlem.d66.nl/content/uploads/sites/104/2014/01/Verkiezingsprogramma_GR2014_D66Haarlem.pdf
Staat gewoon op de site.